Θεραπείες Γονιμότητας

Η μικρογονιμοποίηση ICSI ή ενδοκυτταροπλασμική έγχυση σπερματοζωαρίου αποτελεί μια σύγχρονη μέθοδο γονιμοποίησης που εφαρμόζεται με επιτυχία τα τελευταία χρόνια. Η μικρογονιμοποίηση θεωρείται ιδανική μέθοδος γονιμοποίησης κυρίως για περιπτώσεις σοβαρής ανδρικής υπογονιμότητας και αποτελεί την πιο αποτελεσματική θεραπεία για άνδρες με σοβαρή ολιγοασθενοτερατοσπερμία. Τα ποσοστά επίτευξης κύησης είναι πολύ καλύτερα όταν το εργαστήριο εξωσωματικής γονιμοποίησης εφαρμόζει τη μικρογονιμοποίηση.

Διαδικασία Μικρογονιμοποίησης ICSI

Η μικρογονιμοποίηση ICSI είναι μια μικροεπεμβατική μέθοδος η οποία πραγματοποιείται στο ωάριο της ασθενούς. Με τη βοήθεια ενός ισχυρού μικροσκοπίου διανοίγεται μία οπή στο περίβλημα του ωαρίου και με μια ειδική πιπέτα εισέρχεται ένα μόνο σπερματοζωάριο στο ωάριο.

Ενδείξεις και Περίπτωσες Εφαρμογής

Η τεχνική της μικρογονιμοποίησης ICSI ενδείκνυται σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις του σπέρματος που αφορούν τον αριθμό, την κινητικότητα και την μορφολογία, αλλά και σε κάποιες παθολογίες των ωαρίων της γυναίκας. Οι συχνότερες καταστάσεις που εφαρμόζεται η μικρογονιμοποίηση είναι όταν:

• Διαπιστώνεται σοβαρή ολιγοασθενοσπερμία. Αυτό σημαίνει ότι το σπέρμα έχει μικρότερο αριθμό σπερματοζωαρίων και ταυτόχρονα έχει και χαμηλή κινητικότητα σε σχέση με το φυσιολογικό.
• Τα σπερματοζωάρια έχουν μορφολογικές ανωμαλίες. Αρκετά συχνά δεν έχουν ακρόσωμα (τμήμα του κεφαλιού), κάτι που συνεπάγεται την έλλειψη κατάλληλων ενζύμων ώστε να μπορέσει να διεισδύσει το σπερματοζωάριο στο ωάριο και να επιτευχθεί γονιμοποίηση.
• Δημιουργούνται εκτεταμένες συγκολλήσεις μεταξύ των σπερματοζωαρίων, με συνέπεια να μειώνεται σημαντικά η κινητικότητα τους.
• Τα ωάρια παρουσιάζουν διαφανή ζώνη πιο παχιά και σκληρή από το φυσιολογικό, γεγονός που εμποδίζει τη διείσδυση των σπερματοζωαρίων.

Άλλες Ενδείξεις για Χρήση Μικρογονιμοποίησης

Επιπλέον, ένα ζευγάρι θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την μικρογονιμοποίηση αν:

• Έχει πραγματοποιήσει πολλές αποτυχημένες προσπάθειες συμβατικής εξωσωματικής γονιμοποίησης στις οποίες παρατηρήθηκε αδυναμία γονιμοποίησης των ωαρίων από το δείγμα.
• Παρατηρείται αζωοσπερμία, όταν δηλαδή δεν υπάρχουν σπερματοζωάρια στο σπέρμα. Αυτό ενδέχεται να οφείλεται σε διαφορετικές παθολογικές καταστάσεις. Στην περίπτωση αυτή, το σπέρμα αναρροφάται από τον ορχικό ιστό με τη βοήθεια μίας λεπτής βελόνας από τους όρχεις και την επιδιδυμίδα. Πραγματοποιείται με μικροχειρουργική βιοψία όρχεων, μέσω τοπικής αναλγησίας και ελαφράς μέθης.

Ειδικές Περίπτωσεις Χρήσης

Επιπλέον, ένα ζευγάρι θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τη μικρογονιμοποίηση αν:

• Έχει πραγματοποιήσει πολλές αποτυχημένες προσπάθειες συμβατικής εξωσωματικής γονιμοποίησης στις οποίες παρατηρήθηκε αδυναμία γονιμοποίησης των ωαρίων από το δείγμα.
• Παρατηρείται αζωοσπερμία, όταν δηλαδή δεν υπάρχουν σπερματοζωάρια στο σπέρμα. Αυτό ενδέχεται να οφείλεται σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις. Στην περίπτωση αυτή, το σπέρμα αναρροφάται από τον ορχικό ιστό με τη βοήθεια μιας λεπτής βελόνας από τους όρχεις και την επιδιδυμίδα, πραγματοποιούμενη με μικροχειρουργική βιοψία όρχεων, μέσω τοπικής αναλγησίας και ελαφράς μέθης.

Επεξεργασία και Εφαρμογή

Μετά τη σπερμοληψία, εφαρμόζεται η επεξεργασία για την ενεργοποίησή τους. Εφόσον το σπέρμα περιέχει έστω και λίγες δεκάδες κινητών σπερματοζωαρίων, η μικρογονιμοποίηση μπορεί να πραγματοποιηθεί. Τα ωάρια, αφού αναρροφηθούν, υποβάλλονται σε ειδική επεξεργασία για την αφαίρεση των κοκκιωδών κυττάρων που τα περιβάλλουν.

Το τελικό βήμα της διαδικασίας ICSI είναι να ακινητοποιηθεί ένα-ένα ωάριο και να απομονωθεί κάθε σπερματοζωάριο για να εισαχθεί στη συνέχεια στο κυτταρόπλασμα κάθε ωαρίου. Αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία, τα ωάρια τοποθετούνται σε ειδικά καλλιεργητικά υλικά μέχρι να ολοκληρωθεί η γονιμοποίησή τους και να παραχθούν τα έμβρυα.